Inzicht in artikel 13 van de EU en wat dit betekent voor internet
Advertentie
In maart 2019 stemde het Europees Parlement voor een van de meest controversiële stukken van internationale auteursrechtwetgeving in de recente geschiedenis. Bekend als artikel 13 kan de wetgeving het internet hervormen.
Veel mensen beweren dat regelgevers de gevolgen van artikel 13 niet begrijpen, terwijl anderen zeggen dat het auteursrechtelijk beschermde inhoud zal beschermen en een eerlijke beloning voor artiesten zal garanderen.
Wat is precies artikel 13 en wat betekent deze beslissing voor de toekomst van internet?
Auteursrecht in het digitale tijdperk
Het internet is een netwerkverzameling van computers en servers over de hele wereld die gegevens en informatie over de hele wereld delen. De openheid van het internet zorgde voor een explosieve groei waardoor de eens niche-service een van 's werelds meest kritische communicatie-instrumenten werd.
Het reguleren van internet is altijd een uitdaging geweest. Het internet bevindt zich niet in één land en digitale diensten en gegevens stromen naadloos over de grenzen heen. Dit veroorzaakt problemen bij het handhaven van auteursrechtwetten.
Het auteursrecht verschilt van land tot land, waarbij sommige een veel hardere houding aannemen, terwijl anderen dit meestal negeren. De Europese Unie (EU) heeft momenteel 28 lidstaten, ondanks de exit van het VK - of Brexit -. De unie vertegenwoordigt een van de belangrijkste handelsblokken ter wereld en als zodanig heeft haar regelgevingskader wereldwijde gevolgen.
Auteursrechtwetten zijn bedoeld om de productie van inhoud, kunst en andere media aan te moedigen. Ze doen een beroep op kunstenaars en houders van auteursrechten als hun werk wordt gestolen, gekopieerd of gereproduceerd. Maar copyrightwetten zijn meestal geschreven met een pre-digitaal tijdperk in gedachten.
Voorstanders van regelgeving op het gebied van auteursrechten zeggen dat het innovatie aanmoedigt, omdat makers weten dat ze financieel worden beloond voor hun werk. Aan de andere kant hebben critici hun minachting uitgesproken voor digitale auteursrechten vanwege de kosten van handhaving, privatisering van kennis en de dubbelzinnigheid over wat de term auteur echt betekent.
Met dergelijke verwarring hebben sommige makers in plaats daarvan zich tot auteursrechtalternatieven gewend, zoals copyleft Copyleft versus auteursrecht: 3 sleutelbegrippen die u moet weten Copyleft versus auteursrecht: 3 sleutelbegrippen die u moet weten Inhoud makers beginnen copyleft over auteursrecht te omarmen. Dit is wat dat betekent en waarom het belangrijk is, vooral als je zelf een maker bent. Lees verder .
De huidige wetgeving heeft ertoe geleid dat internet nooit effectief is geregeld voor auteursrechten. Grote technologiebedrijven zoals Google, Facebook en anderen hebben bedrijfsmodellen ontwikkeld die opereren in het zogenaamde grijze gebied van het auteursrecht, waar ze geen toegang tot auteursrechtelijk beschermd materiaal hosten of verhinderen. Artikel 13 beoogt dat te veranderen.
Auteursrecht in de Europese Unie
De EU is een politieke en economische groep landen, meestal van het Europese vasteland. Het exploiteert een enkele economische markt voor lidstaten en creëert een reeks gestandaardiseerde wetten waaraan lidstaten zich moeten houden of die ze in hun lokale juridische kader moeten ratificeren.
De EU heeft sinds 1991 uniale wetgeving inzake auteursrechten vastgesteld, hoewel er sindsdien verschillende wijzigingen en richtlijnen zijn aangebracht. Artikel 13, formeel bekend als artikel 13 van de richtlijn betreffende het auteursrecht op de digitale interne markt 2016/0280, is de laatste poging om de Europese auteursrechtwetgeving te harmoniseren en bij te werken.
Hoewel er sinds 2012 besprekingen plaatsvonden, zag de verkiezing van Jean-Claude Juncker tot het voorzitterschap van de Europese Commissie een hernieuwde belangstelling voor de hervorming van de auteursrechtwetgeving. Het doel van Juncker was om een digitale eengemaakte markt in heel Europa te implementeren, op een vergelijkbare manier als de bestaande fysieke eengemaakte markt, om de economische prestaties van de EU te verbeteren.
Hoewel de voorgestelde richtlijn veel wijzigingen, wijzigingen en toevoegingen bevatte, waren er twee bijzonder controversieel: artikel 11 en artikel 13.
Wat is artikel 13?
In een poging internetbedrijven te dwingen het auteursrecht te reguleren, bepaalt artikel 13 van de richtlijn dat "dienstverleners van de informatiemaatschappij [...] [...] maatregelen moeten nemen om te zorgen voor de werking van met rechthebbenden gesloten overeenkomsten voor het gebruik van hun werken of andere onderwerpen -materieel of om de beschikbaarheid van werken of andere door de rechthebbenden geïdentificeerde werken of andere onderwerpen door samenwerking met de dienstverleners te voorkomen. "
Zoals veel juridische documenten, is het niet meteen duidelijk wat dat betekent. Kort samengevat is elke internetservice die door gebruikers geüploade inhoud verwerkt - wat de meerderheid is van alle online services - ervoor verantwoordelijk dat auteursrechtelijk beschermd materiaal niet illegaal wordt getoond of geüpload naar hun platform.
Deze kleine alinea tekst heeft enorme implicaties. Het vereist in feite dat internetservices het auteursrecht controleren, en een database bouwen, onderhouden en exploiteren om dit te doen. Het niet naleven van deze verplichting zou ertoe leiden dat het bedrijf aansprakelijk wordt gesteld voor inbreuk op het auteursrecht.
Dit is een transformerende verandering van de manier waarop internet zich heeft ontwikkeld. In de VS zijn serviceproviders in feite expliciet vrijgesteld van aansprakelijkheid voor wat hun gebruikers posten op grond van artikel 230 van de Communications Decency Act.
Alle artikelen 13 van artikel 13
De definitie van een internetmeme Wat is een meme? 10 Meme-voorbeelden Wat is een Meme? 10 Meme-voorbeelden Weet u niet wat een meme is? We zijn hier om het je uit te leggen. Bovendien onderzoeken we populaire memes uit het verleden en recente meme-voorbeelden. Lees meer is een stuk media dat zich snel over het internet verspreidt. Memes zijn vaak bewerkte afbeeldingen uit de populaire cultuur, zoals foto's uit tv-programma's of films. Afhankelijk van de interpretatie van de wet, kunnen deze afbeeldingen worden beschouwd als inbreuk op het auteursrecht.
Nadat de ontwerpwetgeving was gepubliceerd, voerden veel critici aan dat het EU-voorstel van artikel 13 het einde van de meme-cultuur zou zijn. Volgens dezelfde logica zou de populaire remixcultuur verloren gaan, wat het einde zou kunnen betekenen van door gebruikers gegenereerde remixes en parodieën en van de platforms waarop ze worden gehost, zoals YouTube en SoundCloud.
Veel van 's werelds populairste websites vertrouwen op door gebruikers gegenereerde inhoud. Opvallend is dat sociale mediasites zoals Facebook, Reddit en Twitter onder de wetgeving vallen, aangezien hun platforms ervan afhankelijk zijn.
Ondanks de potentieel brede gevolgen van artikel 13, hebben de media het voorstel echter expliciet als een "meme moordenaar" aangemerkt. Het debat rond de regulering van memes begon ironisch genoeg als een meme. Zoals opgemerkt op Know Your Meme, heeft een Reddit-gebruiker op 12 juni 2018 een meme geplaatst met de woorden "De inhoud die u probeert te bekijken, is verboden door de EU-auteursrechtwetgeving."
Niet in mijn stad! van dankmemes
De post was zwaar gestemd, en variaties op dat thema begonnen te ontstaan. Deze verspreidden zich snel naar andere sociale mediasites en hadden een diepgaande invloed op de discussie en het debat rond artikel 13.
De #SaveYourinternet-beweging, die steun kreeg van onder meer Sir Tim Berners-Lee, de uitvinder van het web, en Jimmy Wales, de oprichter van Wikipedia, begonnen het begrip meme killer te gebruiken als basis voor hun campagne.
Dit potentiële effect van artikel 13 zou echter alleen worden gerealiseerd als algemeen gevreesde inhoudfilters automatisch zouden worden toegepast.
Wat zijn inhoudsfilters?
De oorspronkelijke artikel 13-tekst was uiterst vaag over hoe internetservices door gebruikers geüploade inhoud zouden reguleren, waardoor velen zouden speculeren dat de enige haalbare methode geautomatiseerde inhoudfilters zouden zijn.
Geautomatiseerde inhoudfilters zijn ongelooflijk controversieel. Ze identificeren vaak ten onrechte aanstootgevend materiaal. YouTube kampt al jaren met dit probleem. Toen YouTube de feitelijke videosite van het internet werd, begonnen auteursrechthouders Google onder druk te zetten om zonder licentie auteursrechtelijk beschermde inhoud te verwijderen.
Voor een service van YouTube-formaat was een geautomatiseerd systeem vereist, omdat handmatige detectie onmogelijk zou zijn. Het systeem identificeert de inhoud echter regelmatig verkeerd, waardoor veel makers en gebruikers hun inhoud onterecht verwijderen. Daar komt bij dat het vermoeden is dat de klager (de rechthebbende) gelijk heeft.
De uploader heeft daarbij weinig tot geen zeggenschap.
Dit leidde ertoe dat het Content ID-filter van YouTube een censuurmachine werd genoemd. Grote bedrijven kunnen beweren dat elke video hun auteursrecht schendt. De video kon vervolgens worden verwijderd, ongeacht of ze een geldige claim hadden, met de maker alles behalve machteloos om het te voorkomen. Dit is een van de redenen om video's op Vimeo te hosten 5 redenen om video's op Vimeo te hosten in plaats van YouTube 5 redenen om video's op Vimeo te hosten in plaats van YouTube Waarom zou je Vimeo kiezen boven YouTube? Hier zijn een paar sterke redenen om te overwegen - redenen die bijdragen aan de indrukwekkende groei van Vimeo in het afgelopen decennium. Lees meer in plaats van YouTube.
Als de implementatie van artikel 13 zou leiden tot het creëren van geautomatiseerde inhoudsfilters, is de angst dat deze uiteindelijk als een vorm van censuur zouden worden gebruikt. De grootte van het bedrijf maakt het probleem verder gecompliceerd.
Grote, overwegend Amerikaanse bedrijven domineren het internet. Amazon, Facebook, Google, Reddit en Twitter zijn enkele van de grootste bedrijven ter wereld. Ze kunnen het zich veroorloven om complexe databases en filters te bouwen. Kleinere sites zonder de middelen om uploads te verwerken, zouden effectief buiten bedrijf worden gesteld.
Dit zou een concurrentiebeperkende markt creëren waar slechts enkele bedrijven onze online ruimtes beheren.
Artikel 13 wordt artikel 17
Het Europees Parlement keurde de ontwerp-richtlijn betreffende het auteursrecht op de digitale interne markt in september 2018 goed. Na onderhandelingen werd een definitief voorstel aan het parlement gepresenteerd. Deze definitieve versie van de richtlijn is goedgekeurd op 26 maart 2019.
Deze editie van de richtlijn heeft de definities uitgebreid, concessies gedaan en verduidelijkingen opgenomen. Om verwarring te zaaien, werd artikel 13 hernoemd tot artikel 17. Met name werd in de definitieve richtlijn duidelijk gemaakt welke sites aansprakelijk zouden zijn voor inbreuk op het auteursrecht. Een dienst die korter dan drie jaar werkt, met een omzet van minder dan € 10 miljoen en met minder dan vijf miljoen unieke bezoekers zou worden uitgesloten.
De behoefte aan filters kan ook zijn omzeild. Artikel 17 verduidelijkt dat een dienst toestemming van de rechthebbende moet vragen om auteursrechtelijk beschermde inhoud weer te geven. Zoals de Electronic Frontier Foundation (EFF) opmerkt: "Artikel [17] pleit ervoor dat online services niet hoeven te filteren als ze een licentie hebben voor de catalogi van grote entertainmentbedrijven."
Zoals het EFF echter ook aangeeft, hebben de grote entertainmentbedrijven niet alle auteursrechten in de wereld. Alle gebruikers van internet kunnen inhoud genereren en dat respectieve auteursrecht bezitten. Artikel 17 vereist dat diensten een "beste inspanning" leveren om een licentie te verlenen voor inhoud. Ondanks alle herzieningen is het nog steeds niet duidelijk hoe diensten zouden voldoen aan artikel 17 zonder inhoudfilters.
Wat gebeurt er nu?
Dit is niet de eerste Europese wetgeving die de afgelopen jaren controversieel door het parlement is gegaan. De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) is op 25 mei 2018 in heel Europa van kracht geworden en had verstrekkende gevolgen.
Bedrijven die buiten de EU zijn gevestigd, moesten nog steeds voldoen als ze gebruikers binnen de EU hadden. Sommigen kozen er zelfs voor om Europese privacybescherming te implementeren voor al hun gebruikers.
Het effect van de richtlijn op het auteursrecht in de digitale eengemaakte markt zal vrijwel zeker ook buiten Europa voelbaar zijn. Lidstaten hebben echter maximaal twee jaar om de richtlijn in wetgeving te ratificeren. Het kan dus nog een paar jaar duren voordat de gevolgen van de wetgeving echt bekend zijn.
Elke staat kan de richtlijn ook anders interpreteren en uitvoeren. Hoewel het ene land een specifiek hulpmiddel of uploadfilter nodig heeft, kan een ander dat niet.
Hoewel dit een Europese kwestie is, heeft het resultaat gevolgen voor alle internetgebruikers en -diensten over de hele wereld. Zoals we zagen na de implementatie van GDPR blokkeerden sommige diensten Europese gebruikers in plaats van te voldoen aan de wet.
Met name heeft GDPR ook invloed op smart home-apparaten Hoe kan de GDPR van invloed zijn op Smart Home-apparaten? 2 voorbeelden van downed services Hoe kan de GDPR van invloed zijn op Smart Home-apparaten? 2 Voorbeelden van Downed Services Smart home- en Internet of Things-apparaten zijn misschien geen voor de hand liggende risico's als u denkt aan de nieuwe GDPR-wet, maar ze kunnen ook worden beïnvloed. Lees meer naarmate diensten werden verwijderd in plaats van zich aan te passen aan de nieuwe wetgeving. Of artikel 17 een soortgelijk effect zal hebben, valt nog te bezien.
Image Credit: Håkan Dahlström / Flickr
Ontdek meer over: Artikel 13, Internetcensuur, Recht, Meme, Webcultuur.
